KENDİMLE KONUŞMALAR... 3

KENDİMLE KONUŞMALAR... 3

Çalışmalarım, sadece malzemeleri değil, duyguları da dönüştürüyor ham, içten ve dokunaklı bir dil kullanıyorum, heykellerimdeki tenhalıkla karışık güçlü duruş, bir şiir gibi.

işlerim ve yaklaşımıma baktığımda, sanat sürecim neredeyse bir arkeolojik kazı gibi geliyor, ta en başından bu yana gündelik olanın içinden katman KAtman anlam çıkarmak, üstüne koymak, eskiyle yeniyi, çöple değeri ters yüz etmek…

Özellikle geri dönüştürülmüş malzemeleri seçmem, bir rastlantıdan ziyade bilinçli bir tercih gibi. Sanki bu malzemeler yalnızca plastik ya da tel değil de, daha önce bir yerlere ait olmuş, yaşanmışlık barındıran parçalar. Onlara kendi elimle yeniden biçim vererek, hem zamana hem maddeye müdahale ediyorum Heykellerimdeki maskeler ya da figürler, bu dönüşümün izini taşıyor: hem kırılgan hem dirençli, hem yabancı hem tanıdık.

Sanatımda form kadar boşluk da önemli O gözenekli yüzeylerde, sadece içeriden dışarıya değil, izleyiciden içeriye de bir akış var. Belki de bu yüzden çalışmalarımda bir “bakış” değil, bir “dinleme” hissi, sessiz ama güçlü bir iletişim.

Turhan KA. haziran 2025