LİMONLU HAYAT...
ikinci limonu sıkmasam
sanki pisa kulesi düzelecekmiş gibi bir hisle kalktım masadan
bazen resimlere bakınca seyehate çıkarım
dur gitme bırakma beni
reca ederim bu bahsi kapatalım dedim
çok eskidin artık
bu sese dayanamıyorum
benden nefret et ama bana acıma dedi
aaa laflara bak masa değil filozof mübarek
ayhan ışık bıyığı ile baktı balkon kapısından
yağmur limon ağaçlarının üzerinden
çoktan şehrin kenarlarına varmıştı
bir türkü ile uyandım
yumurtanın sarısı yere düştü yarısı
şehirlerarası bir otobüsün içinde
memlekete az kalmış yollarda cam kenarında buldum kendimi
radyoda hava durumu iç anadolu yağmurlu dedi
camlara vurdu ilk damlalar
bozkır suyu öptü başına koydu
tek tük ağaçlı beyaz badanalı evler boş dağlara bakarken
ben çoktan kalemlerimi alıp çizmeye başlamıştım.
TURHAN KA. 27 mart 2024